کنجد یکی از قدیمی ترین دانه های روغنی است که تا کنون شناخته شد و برای خوراک و به عنوان دارو مصرف می شود.این ماده غذایی دارای پروتئین ،ویتامین های B ، D ، E ، F1 و لسیتین( LECITHIN ) است. مقدار روغن آن در حدود 50 درصد است.روغن کنجد مرکب از حدود 70 درصد اسید های چرب اشباع نشده مانند لینولئیک اسید و مقداری اسید چرب اشباع شده مانند اسیدپالتیک و آراشیدیک اسید است. غذایی که برهردارویی ارجعیت دارد "کنجد" است که تقریبا بیشتر مواد مورد نیاز ساختمان بدن را داراست.لذا یک غذای قدیمی و پر ارزش است.کنجد دارای خواص گوشت است اما مضرات آن را ندارد. کنجد برای زن ،مرد،بزرگ و کوچک برای ادامه حیات و طول عمر مفید است.کلسیم موجود در کنجد برای داشتن استخوان ها و دندان های سالم موثر است و در انعقاد خون،کاهش فشار خوان و عملکرد عضلات نقش دارد.در نهایت کنجد به عنوان منبع آهن در درمان کم خونی نقش دارد و ویتامین گروه های Bموجود در آن نیز به بهبود سوخت و ساز بدن کمک می کند.کسانی که شیر دوست ندارند می توانند از کنجد برای تامین کلسیم،روی و آهن خود که از مواد معدنی مهم به شمار می آید استفاده کنند.